Slider

Recent Tube

Ambient/chillout/downtempo

Daily Tips

Tech News

Local News

Rock Music

Greek Music

» » Νοθευμένο πολίτευμα.




Μόνο κλαυσίγελο θα μπορούσε να προκαλέσει η σημερινή, 20/6/2014, κοινή παρουσία του κ. Σαμαρά με τον Πρωθυπουργό της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.

Ο Πρωθυπουργός μιας χώρας υπό οικονομική κατοχή να συναντάται με τον ιδιοκτήτη του μεγαλύτερου στρατοπέδου καταναγκαστικής εργασίας στην υφήλιο και μάλιστα να συζητούν για επενδύσεις και ανάπτυξη. 

Αλήθεια πότε ήταν η τελευταία φορά που κάποιος από εμάς έκανε την δοκιμή του κορόμηλου; Πότε έκανε το πείραμα με το καρπούζι; 

Ξέρουν τα παιδιά μας την γεύση της ντομάτας;
Πότε ήταν η τελευταία φορά που δοκιμάσαμε κοτόπουλο και όχι αυτό το εργοστασιακό κατασκεύασμα που πουλάνε τα  super market;

Η Ε.Ε υιοθέτησε πρόταση για πώληση νοθευμένου ελαιόλαδου στην προσπάθεια να μειωθεί η τελική τιμή του προϊόντος.

Νοθευμένο πολίτευμα, γιαλατζί  Πρωθυπουργός, μαϊμού προϊόντα. 

Νέες εποχές, νέα ήθη.
Ας μιλήσουμε για πολιτική: Ίσως το πιο σύντομο ανέκδοτο στον πλανήτη. 

Όχι δεν είμαι ενάντια στην Παγκοσμιοποίηση.
Θέλω, και νομίζω όλοι μας, όταν πχ ένα νέο φάρμακο βγει, στην Αμερική ή οπουδήποτε αλλού να είναι προσβάσιμο από όλη την ανθρωπότητα. 

Αυτή μου όμως η επιθυμία δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την κατάλυση της κρατικής οντότητας και για τους πιο συντηρητικούς του έθνους-κράτους. 

Το κράτος θα πρέπει να λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας για τον πολίτη και όχι ως όχημα χειραφέτησής του. 

Δεν είναι και τόσα πολλά τα χρόνια που, η πολλά υποσχόμενη ψηφιακή τεχνολογία μπήκε στην ζωή μας. 

Όλοι μιλούσαν για μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα. Ανάπτυξη, λιγότερες ώρες εργασίας, (έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτες πλήρως αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής στα εργοστάσια) περισσότερη αποδοτικότητα, περισσότερες απολαβές, και ακόμα περισσότερος ελεύθερος χρόνος για να απολαύσει την ζωή ο Άνθρωπος. 

Λουδίτης του 21ου αιώνα; Προσκολλημένος σε ένα παρελθόν που αργοπεθαίνει;
Ανίκανος να αντιληφθώ την πρόοδο; Την εποχή που αλλάζει;

Όμως το κορόμηλο που ψώνισα από την λαϊκή, παρ' όλο το όμορφο χρώμα του ήταν τελείως άγευστο. 

Το καρπούζι αρνήθηκε επίμονα να ξεχάσει πως κατάγεται από κολοκύθι. 

Και η Δημοκρατία τους;
Μαϊμού! Προϊόν στρατοπέδων καταναγκαστικής εργασίας. 

«
Next
Νεότερη ανάρτηση
»
Previous
Παλαιότερη Ανάρτηση

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Γραψτε το σχόλιο σας παρακάτω!!!