Le roi est mort, vive le roi.

Με την αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μας εκατομμύρια Ευρωπαίοι παρακολουθήσαμε την επικύρωση της υποψηφιότητας, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, του Jean-Claude Juncker για την θέση του προέδρου της ΕυρωπαϊκήςΕπιτροπής. 

 

Δεν έχει καμιά σημασία που ο κ. Juncker ήταν ο μοναδικός υποψήφιος. 

Άλλωστε κανένας δεν θα τολμούσε να κατηγορήσει θεσμούς της ΕΕ πως δουλεύουν αντιγράφοντας αυτούς της Β. Κορέας.

Μην ξεχνάμε πως η ψηφοφορία ήταν μυστική, στην Β. Κορέα δεν είναι. 

Ο κ. Juncker λοιπόν έτρεξε μόνος και τερμάτισε πρώτος.

Όσο για τους Ευρωβουλευτές ακολουθούν τον δρόμο που χάραξαν τα Εθνικά Κοινοβούλια. 

Στρατιωτάκια! Επικυρώνουν εντολές ανωτέρων. 

Αν και δεν θα αποφύγω τον πειρασμό να πω, πως ο κ. Juncker μου θύμισε λίγο τον κ. Βενιζέλο. Ειδικά στο διάστημα ανάμεσα στις €εκλογές και στον διορισμό του. Όταν φάνηκε για λίγο, ότι οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν τον ήθελαν και τόσο σαν συμπαίκτη τους.

Τέλος καλό, όλα καλά. 

Τώρα η αγωνία μεταφέρεται στην εκλογή, συγνώμη, στον διορισμό των Επιτρόπων.

 Τόσα χρόνια πολίτης της ΕΕ ακόμα δεν έχω καταλάβει τι δουλειά κάνει ένας Επίτροπος. 

Πίστευα ότι όλες τις αποφάσεις τις παίρνει η Angela Dorothea (Kasner) Merkel, και ο Wolfgang Schäuble. Υπάρχουν όμως και οι Επίτροποι.

Επίτροπος Αλιείας ήταν η κ. Δαμανάκη. Τώρα μάλλον θα στείλουμε (εξορία) την Ντόρα.

Όλα με Δημοκρατικές διαδικασίες. 

Για κάποιον λόγο τα γεράκια της ΕΕ αποφεύγουν αυτό που λέμε εκλογές. Τουλάχιστον όταν δεν μπορούν να ελέγξουν το αποτέλεσμα. 

Φάνηκε πολύ καθαρά όταν διορίστηκε Πρωθυπουργός στην Ιταλία ο κ. Mario Monti και στην Ελλάδα ο κ Παπαδήμος. 

Έχοντας βιώσει το φιάσκο του €συντάγματος όταν απερρίφθη από Γαλλία και Ολλανδία μετά από δημοψήφισμα, τα γεράκια άρχισαν να επιλέγουν φιέστες, δεξιώσεις ή και κλειστές πόρτες για να αναγγέλλουν τις αποφάσεις τους.  

Κάπως έτσι γιορτάσαμε και την εκλογή του Jean-Claude Juncker.

 Ο Βασιλιάς απέθανε! Ζήτω ο Βασιλιάς!

© HeadWaiter